Bu dünyada yalnızlığa itilmiş olan Dantès bazen şiddetli bir yalnız kalma ihtiyacı hissediyordu. Zaten hangi yalnızlık gece karanlığında, enginliğin sessizliğinde ve Tanrı'nın bakışları altında denizde tek başına yol alan bir gemininki kadar dokunaklı ve şiirsel olabilirdi?
Bu kez yalnızlığına düşünceleri eşlik ediyor, hayalleri geceyi aydınlatıyor, yeminleri sessizliği canlandırıyordu.
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.