Uyandığımda bir kitabin icine gömüldugümu fark ettim.Kapağını kaldırmak ve gözlerimi açmak, sayfanin digindaki dúnyaya yeniden doğmak gibi bir şeydi. Üzerimdeki ölü harfleri silkelerken şunu düşündüm :
İnsan bir kitaba neden gömülür?
Öldüğü için degildir. Yasamaya fazlasiyla maruz kaldigi için belki.Bir türlü öldüremedigi yanini insanlardan kaçirip sayfalarin arasına saklamak istedigi için. Yaşayan bir ölü olmasina ragmen bunu kim-selere fark ettiremedigi için. Dünyaya bir türlü katlanamadigi ama bir
kâgit gibi kendi içine katlanarak hayata katlanmay öğrendiği için.Bunların bilincine varip her saniye tükendigi için. Tükenirken ve mürekkep damla damla akarken, kefene degil bir A4'ün dört dörtlük sonsuzluguna sarilmak arzusu için. Oracikta yer bulmak, kendini var ederek yok olmak, yok ederek var olmak, varla yok arasinda mekik dokuyarak yasamak, hikâyenin sonunda kitabin kapanacağını bilmesine rağmen inadına yaşamak için.
Sayfa 5 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.