Homo Hereticus: karanlığın gözlerinde şaşkın oturuyorum bir an olsun bu kalıptan ayrılsam bir feryat gibi dünyanın kalbine dolansam birkaç gün de olsa Tanrı'ya başkaldırsamm Tanrı olsaydım eğer, ey Tanrım, bu tanrılıkta bu dünyada benim başka bir adım olurdu sırtımı dönerdim bu murassa tahta sarayım kalbi solmuşların dergahı olurdu Tanrı olsaydım eğer,...

karanlığın gözlerinde şaşkın oturuyorum bir an olsun bu kalıptan ayrılsam bir feryat gibi dünyanın kalbine dolansam birkaç gün de olsa Tanrı'ya başkaldırsamm Tanrı olsaydım eğer, ey Tanrım, bu tanrılıkta bu dünyada benim başka bir adım olurdu sırtımı dönerdim bu murassa tahta sarayım kalbi solmuşların dergahı olurdu Tanrı olsaydım eğer, ey Tanrım, bir an için kaçardım kendimden, uzaklara kaçardım bu yaşlı dünyanın yıkık dökük sokaklarında hırkam ve ışıktan asam olmadan dolanırdım kendimden korkutup kalplere gölge düşürmezdim asilere cehennem vaadinde bulunmazdım ya irem bağının yolunu kısaltırdım ya da bu dünyada yeni bir cennet yaratırdım Tanrı olsaydım eğer, bu isyan ateşi yakar mıydı hiç beni baştan aşağı bedenim ansızın başını çıkarırdı zindandan önden gidip de aydınlatırdı dünyamı haykırma gücü verirdim gönüllere kendim haykırırdım gönüllerin içine varlığım yayılırdı varlık içine her an hatırlardım tanrılığı utanç içinde hiç huzur bulmayan yumruklarım boş yere vururdu duvarlara öylesine vururdum ki dünyanın tepesine ölürdü duvarların içinde yaşayan kim varsa taşırdım evimi düşkünlerin arasına kendim açardım sırlarımı onlara otururdum şarap içenlerle birlikte naralar atardım gece yarısı sokaklarda yanardı şarabın mumu sabaha kadar halvetimde sarhoş olup görürdüm işlerimi yırtardım üzerimdeki perhiz elbisesini temizlerdim şarap kadehinde bedenimi özgür bırakırdım bu perişan insanları cehennem korkusundan bir an olsun kurtulsunlar diye bir yudum içsinler bu varlık şarabından süslesinler kendilerini sarhoşluğun ziynetiyle gecelerdeki çeng nağmeleriydim ben gönüllerdeki aşk kıvılcımlarıydın ben bu yıkık tapınağın mescidi ile meyhanesini inletirdim ışıldayan adımlarımla ben suh bakışlardaki vuslat habercisiydim ben kadehin dudaklarında sevgi selamıydım ben sarhoşluk gecelerinde öpücük şarabıydım ben tepeden tırnağa aşktım, arzuydum ben ara sıra sarayımda kulak verirdim ben zavallı insanlarımın feryatlarına olabilir miyim dertlerine bir deva ya da ne istiyorlar tanrılarından acaba Tanrı olsaydım eğer, ilk iş adımı temizlerdim bu yücelik parça parça olmuş elbiselerimdendi kılıcımın aşkı ve kitabımın sarhoşluğu toprağımın badesiydi, evet, toprağımın badesiydi … pencereden yastığıma dökülüyor gece karanlığın gözlerinde şaşkın oturuyorum ah, arşın duvarlarının ardına kadar karanlıktan başka bir şey görmüyorum ey tanrı, ey ölüme bulanmış gizemli kahkaha sana yabancıdır benim acılarım, feryatlarım ben sana kâfir, sana münkir, sana âsi sana inat bu şeytan benim tanrım

İsyan/Tanrılığa İsyanKitabı okudu

Bütün Şiirleri Furuğ Ferruhzad

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Homo Hereticus