Bazı romanlar empatinin, olaylara çift mercek ile bakmanın önemini hatırlatıyor. Elif Şafak’ın Baba ve Piç romanında böyle bir romandı. Farklı ırk, farklı dil, farklı ülkeler, farklı düşünceler... İki tarafın da ne hissettiğini, neler düşündüğünü anlatan güzel bir roman. Bir tarafta şimdisini yaşayan, bütün erkeklerin erken yaşta öldüğü, tamamı deli dolu, çatlak kadınlardan oluşan bir Türk ailesi.. Kazancılar.. Diğer yandan geçmişe takılı kalan, çok acı çeken, Türklere kin besleyen Ermeni bir aile... Çakmakçıyan... Bu iki ailenin sırları, yıllar önce hiç farkında olmadan birbirine bağlanmaları... hayatın bir oyunu. Sırların açığa çıkması Çakmakçıyan ailesinin genç torunu Armanuş Çakmakçıyan’ın babannesinin eski evini bulmak için gittiği İstanbulda başlıyor. Elif Şafaktan okuduğum ilk romandı benim. Dili gayet akıcı ve sadeydi. Yer yer beni şoke eden olaylar vardı ve bu olaylar bana çok ters geliyordu ama genel olarak beğendiğim güzel bir roman diyebilirim. Baba ve Piç siyasi ve ideolojik düşünceler yüzünden çok eleştirilen bir roman olmasına karşın Elif Şafak bu romanı ideolojik düşünceler dışında tutulmasını, öyle eleştiri yapılmasını istemiş ve benimde tamamen zevk odaklı okumak daha çok işime geldi bu kitapta. Bence bu yönü ile okursanız daha çok keyif alırsınız. İyi okumalar.

Baba ve PiçElif Şafak · Doğan Kitap · 201715,7bin okunma

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

zye