Y o l u n o r t a s ı n ı n d e ğ e r i . – Belki de dehanın üretilişi insanlığın sadece sınırlı bir zaman dilimine özgüdür. Çünkü insanlığın geleceğinden, sadece herhangi bir geçmişin son derece belirli koşullarının ortaya koyabildikleri her şeyi birden bekleyemeyiz: örneğin dinsel duygunun şaşırtıcı etkilerini. Bu duygunun kendi zamanı vardı ve bir dolu çok iyi şey yalnızca ondan doğabildikleri için artık bir daha doğmayacaktır. Örneğin yaşamın ve kültürün dinsel olarak kuşatılmış bir ufku bir daha asla olmayacaktır. Belki aziz tipi bile, anlağın artık tüm bir gelecek için söz konusu olamayacak belirli bir tutukluğunda olanaklıdır. Böylece zekanın yüksekliği de belki de insanlığın tek bir çağıyla sınırlıydı: olağanüstü, uzun süredir biriktirilmiş bir istenç enerjisinin, kendisini kalıtım yoluyla istisnasız bir biçimde t i n s e l h e d e f l e r e aktarmasıyla ortaya çıktı – ve ortaya çıkıyor, çünkü hala bu çağda yaşıyoruz. – Bu yabanıllık ve bu enerji artık beslenip büyütülmediğinde, bu yükseklik de geçmişte kalacak. Belki de insanlık yolunun ortasında, varoluşunun orta çağında asıl hedeflerine daha yakın duruyor yolun sonundan. Örneğin sanatı belirleyen enerjiler artık tükenmiş olabilirler; uydurmaktan, eksik olandan, simgesel olandan, esriklikten, cezbe halinden duyulan zevk, horgörülebilir. Yaşam yetkin bir devlet içinde örgütlendiğinde, şimdiki zamanda edebiyat yapacak bir konu kalmayacaktır ve sadece geri kalmış insanlar olacaktır edebi gerçek dışılığı talep edenler. Sonra bu insanlar her halükarda özlemle bakacaklardır geriye, yetkin olmayan devletin, yarı-barbar toplumların zamanlarına, b i z i m zamanlarımıza.
·
1 artı 1'leme
·30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.