Buğu
"Bugünlerde sokaklarda ve yürürken kaldırımlarda,
Bir umut cıvıltısı arıyorum sıradan bir tanıdığın selamında.
Nasıl düşülür ki böyle,
Veremli bir hasta gibi yataklara?
Her biri birer devaymış gibi,
Varmak istiyorum birçok insanın kapısına.
Vazgeçiyorum sonrasında.
Yakıyorum paketimde kalan son sigarayı,
Fısıldıyorum izmarite sonrasında hatırlamayacağım bir şeyler...
Kaldırımlarda yürüyorum birkaç dakika sonra.
Tek bir kapıya dahi yanaşmadan
Ve kaldırım çatlaklarından akan kanlara aldırmadan
Geziniyorum sokaklarda.
Sonra oturuyorum bir kuytu sokağın başında.
Bir yaşlı teyze beliriyor tam gözümün hizasında.
"İyi misin yavrum?"
"İyiyim."
İnandı galiba, yoluna devam etti.
O da haklı kendince, herkes gibi.
Zaten herkes artık aynı kişi.
Biri diğerinden ne eksik ne de fazla."
- ZehraA.
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.