“Ablacım? Baa küsmün?”
“Yok.”
“Saa Deniz Gezmiş’in dostu dediklerinden kelli, saa sorayım dedim.”
“Nerden çıktı bu?”
“Sen siyasi olduğundan kelli.”
“Ne olmuş siyasiysem?”
“Deniz Gezmiş de siyasi olduğundan kelli, dostuymuşsun deeyorlar.”
“Siyasi olunca Deniz Gezmiş’in dostu mu olunur?”
“He ya, Deniz Gezmiş siyasilerin başı olduğundan kelli, karılar da hep dostuymuş deeyorlar.”
“Askeriye’de bir sürü kadın siyasi var, hiçbiri de Deniz Gezmiş’in dostu değil. Ben de değilim.”
“Senin kırığın yok mu şimdi?”
“Kırığım mı, ne demek o?”
“Kırık deeye dosta deeyorlar.”
“Evliyim ben.”
“Canım öyle diyel, herif bışka, dost bışka. Deniz Gezmiş fena mı gı? Aslan gibi, biyenmedin mi gı?”
Oya, anlatmanın zorluğunu kavrıyor.
“Ön avluya asıverdiler, biz hep ağladık.”
İlgisi artıyor Oya’nın.
“Deniz Gezmiş için üzüldünüz demek?”
“Sünniler ona kızılbaş deeyorlar. Biz Aleviler hep ağlaşdıktı.”
“Alevisin demek?”
“He ya hep Aleviyik, senin gibi.”
“O da nereden çıktı?”
“Kotan Ana söyledi. Siyasiler hep Alevi gâvuru deeye.”
“Kotan Ana Sünni mi?”
“Diyel, ama Alevilik’ini gizleeyo.”
“Niçin?”
Oya, Menekşe’nin okumuş adamda bunca cahilliğe şaşarak baktığını görüyor. Bizler, insanların bazısı tutuklanıp işkence görürken bunlan bilmezden gelenlere nasıl bakıyorsak, öyle.
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.