İki arada bir derede duygularla geçip giden bir kitaptı benim için. Kısmen sevdim ama çokta bayılmadım, kısmen de sevmedim ama çokta nefrette etmedim. İşte böyle birşey....
Brittainy C. Cherry in kitaplarının hiçbirine bayılmamış, okurken çoğu eksik duygular içinde kalmış ve bir oturmamışlık havasına kapılmış biri olarak neden hala ısrarla kitaplarını okumaya devam ediyorum, bu da ayrı bir muamma.:)
Neyse, aslında kitabın kurgusu güzeldi ama duygusal açıdan (ki bu kitapta bir sürü duygu fırtınası hatta kasırgası olmalıydı bence, travmalar üstüne travmalarla geçti sayfalar) içime işleyemedi, yüzeysel olarak hep bir dokunup geçti gitti.
Velhasılı okuması kolay ve akıcı olan ama yüreğime dokunamayan ve hissettiremeyen bir kitaptı. Peki vaktimi harcamama değdi mi, ne yazık ki değmedi.
·
191 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.