"Onunkilerin ardından telaffuz ettiğim her kelime buruk bir papatya, boynu bükük bir çiçek gibiydi. Hiç kimseyle onunla konuştuğum kadar az konuşmadım. Ve kimseyle konuşacağım anı bu kadar heyecanla beklemedim. Dudaklarını ayırıp haşin bir rüzgara kapılmış bir kitabın sayfalarını anımsatan dilini şaklattığında kalbim yağ gibi eriyiverir, kendi kendine hakim olamayan bir organa dönüşürdü. Kalbimin her atışı, hayatın her kasti kamçı darbesi onun tutsağıydı."
Sayfa 86Kitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.