Dur bir dakika… Al işte… Sana teşekkür ederim!”
Zahar İvanoviç, Mazin’in eline üç rublelik bir kâğıt para tutuş-
turduktan sonra yüzüne yüce gönüllü bir iş yapmış da cevabını
bekliyormuş gibi baktı. Mazin’se elindeki kâğıt paraya dikkatle
bakıyordu. Heceleri uzata uzata, düşünceli sordu:
“Yani bunu bana mı veriyorsunuz?”
“Aptal!
Sayfa 321
38 görüntüleme
Şu;Osip dede de ortam kaşarı gibi, bir gün iyi oluyor, bir gün kötü... Ne ayak anlamadım, aşağılık bunak.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.