Bir babaannenin 1930'lu yıllarda Maraş'ta başlayıp Istanbul'a kadar uzanan masalını dinleyeceksiniz. Bu masal bir varmış, bir yokmuşlarla başlasada babaanne'nin torunu Nazlı'ya anlattığı Cemrenin hikâyesi kendi masalıdır aslında.
Cemre doğduğunda papatya mevsimi bahar olsada daha kırkı çıkmadan annesinin vefatıyla kışa dönen hayatının başlangıcıydı, tabiiki size masalını burada anlatmıycam neler sığmadıki o masala tarihimize bir kara leke gibi adını yazdıran 27 Mayıs darbesi, Maraş katliamı, Sivas Madımak otelinde diri diri yakılmak istenilen aydınlarımız,sadece bir nefes alacak parkımız olsun, agaçlarımıza dokunulmasın diye direnen insanlara orantısız güç kullanarak büyük facialara yol açılan Gezi parkı olayları, 15 Temmuz darbe girişimi...
Evet masallar bütün kötülüklere rağmen hep güzel bitsin isteriz ama Torun Nazlı bizlere babaannenin masalını aktarırken kendi masalıyla devam ettiği hikayede yinede güzellikler,dostluklar,vefakârlık ,umutlar olsada hüznü bırakıp gitti..
Bizler kendi masalımızla devam etsek babaanne ve Nazlı'nın masalından farklı ne anlatabilirizki:(
Yeni nesillerin anlatacağı masallar umarım güzel olur desekte bazı şeyler değişmedikçe anlatacakları güzel masalları olmayacak malesef :(
Murat DURMAZ
·
93 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.