Küçük çocuğun doğal eğilimi, kendini sevmek ve kendisine ait olan her şeyi sevmektir. Çocuğun dışkısı gerçekte kendisinin bir parçasıdır; özne ile nesne (kendisi ile dış dünya) arasında aracı olan bir şeydir. Çocukluk çağında biret kendi dışkısına ilgi duyar ama doğrusunu söylemek gerekirse, bu davranışın izlerini taşıyan yetişkinler de var.