"Acı, umutsuzluk, hüzün, hayal kırıklıkları, zorluklar, yalnızlık, depresyon, hayatımdan bir anda mucize eseri çıkacaklar mı? Hayır. Peki yaşamayı istiyor muyum? Evet. Evet. Binlerce kez evet." Kitap beni kendi içimdeki huzursuzluklarla ve hayatım hakkında yoluna koyamadığım gerçeklerle boğuşurken buldu. Kendimizi sürekli suçluyoruz esasında hem seçimlerimiz hem de seçmediklerimiz/seçemediklerimiz yüzünden. Nora yaşama ve kendine dair derin sorgulamalar içindeyken ben de onunla farklı noktalarda ama aynı hisler içinde kendimi sorguluyordum. Benim Nora gibi birden çok hayatı deneyimleyebilme şansım yoktu tabii ama düşünürsek buna gerek de yok. Olamadığımız insan yüzünden pişmanlık duymak yerine elimizde olanların farkına vararak, sevmenin ve sevilmenin gücünü hissederek, herhangi bir işe başlayabilmek için geç kalmadığımızı ve daima önümüze bakmamızı anlayabilmak için farklı evrenlere gitmemiz gerekmiyor. Durup düşünürsek aslında fark edebileceğimiz bu gerçekleri kitapla birlikte tekrar hatırlamış oldum. Nora'nın felsefe okuması ve ona ilgi duyması ayrıca sevdiğim bir detaydı. Sonuç olarak çok fazla yerde görülmesi ve çok fazla kişinin övmüş olması beklentileri ne yönde etkiler bilmiyorum bu tarz şeylere takılmadığım ve kendimi buna göre ayarlamadığım için gece yarısı kütüphanesi benim çok sevdiğim bir kitap oldu.

Gece Yarısı KütüphanesiMatt Haig · Domingo Yayınevi · 202155bin okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aysel