"Gözün karnı yok ki doysun. Ben anayım sana saatlerce değil, yıllarca baksam doyamam!" cümlesindeki müthiş güzellik beni birdenbire gözyaşlarına boğdu. Ana üzerine yazılmış şiirim yoktu. İşte o gece ana şiirleri yazmaya ve ana üzerine yazılan bütün şiirleri bir araya getirmeye karar verdim diyor Yavuz Bülent BAKİLER. Yedek subayken yaşadığı bir olay üzerine bu kararı vermiş. Ama ben de ömrümde bunun kadar güzel pek az şey duydum. Bir insanın baka baka doyamadığı olmak müthiş bir şeydir. Anaların çoğu evladına karşı böyle. Konu baba olsa burayı istemsizce döşerdim. Çünkü babamı "çok iyi" anlatabilirim. Yalnız annem hakkında hiçbir zaman bunu yapamıyorum. Bu konuda kendimi suçladığım bile olmuştur. Artık kavramaya başdığımı düşünüyorum sebebini... Annemi çok seviyorum, en az babam kadar seviyorum ama ben anneliği anlatamıyormuşum, anneme olan sevgimi değil. Bunu anladım. Babalığı yaşayarak anlayamayacağımı bildiğim için babamda tanıdığım haliyle kabul ettim. Annelik öyle değil. Annelik bir ümit. Öyle imkansız da değil, elimin altında da değil. Garip bir ümit. Belki çok yakın belki hiç yakın. Neyse. Anneliğin nasıl bir nimet olduğunu ben anlatamayacağım kısacası. Yalnız hiç unutamadığım bir kaç olay vardır hayatımda, annemi abbamdan ayıran benim için. Bunları düşündükçe annemin anne babamın baba olduğunu tam kapasite idrak ediyorum. Anne ile baba bir çocuğa eşit mesafede değildir; lazım olduğu ölçüde yakın olmalı ikisi de. Ben sevgiyi babamda tatmış olabilirim ama kesinlikle gittikçe annemi daha iyi anlıyorum, seviyorum. Önceden anneme benzemekten korkardım şimdi annem gibi olabilsem hayalleri kuruyorum. Normali nedir ne değildir bilmiyorum ama bir şeyi çok iyi biliyorum: Herkesin annesi , babası çok çok özel. Anne baba ile sınav olmaz. Olmamalı. Hayatım sınavlara girip çıkmakla geçiyor, babam senin öğrenciliğinin bittiğini görecek miyim diyor. Bence göremezsin babacım ama inşallah ben de sizinle ilgili sınavlar vermek zorunda kalmam. İkinizi aynı anda seviyorum. Ana başta taç imiş Her derde ilaç imiş Bir evlat pir olsa da Anaya muhtaç imiş...

Şiirimizde AnaYavuz Bülent Bakiler · Umut Matbaacılık · 2012137 okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.