Attila İlhan’dan okuduğum üçüncü şiir kitabı. Sanırım geçen zaman içerisinde şairin hislerine daha samimi tanık olabildiğimi düşünüyorum. İlk okuduğum kitabında kendisine çok yabancıydım fakat şimdi Fransa sahillerinde birlikte geziyor, vapur turlarında birlikte insanları gözlemliyormuş gibi bir hisle yaklaşıyorum şiirlerine. Şiirlerindeki üstü kapalılığın herkese hitap etmediğini düşünüyorum.
Bazı şiirler o kadar iyi ki en başa dönüp aynı şiiri tekrar tekrar okuyorum. Her defasında farklı bir şey keşfediyorum sanki.
“Emperyal oteli”, “Pia”, “Sisler Bulvarı” şiirleri bile bu kitabın değerini en üstte tutmaya yeter.
Toplumcu şiir olmasından dolayı yazdığı bazı Anadolu şiirleri bana çok hitap etmese de kitabın sonlarına doğru oldukça yer edinmiş
İş Bankası Kültür yayınlarından çıkan kitabı ciltli bir şekilde satın almıştım. İyi ki de bu kararı vermişim. Herkese bol şiirli günler:)