Alışıyor insan uydurmuş olduğu anılara. Yaşadığımı zannettiğim ayrıntılara inanıyordum. Sonra da unutup uyanıyordum. Unutuyorsun ve başka şeyler hatırlıyorsun. Başka sahipsiz hatıralar. Ama hepsinde sen vardın. Senden bir şey. Çürük bir diş gibi sızlayıp duruyordun düşlerimin içinde.