"Aşkı ayrılık mı besliyordu acaba, Fuzuli'nin dediği gibi.
Sabahtan akşama, yaşamın türlü derdiyle boğuştuktan sonra, allahın günü aynı dört duvarın içinde, yorgun ve bezgin buluşan insanların birbirlerine bir çift hoş söz edebilecek nefesi bile kal- mıyordu... nerde kalmış birbirlerinin çıplak ayaklarına, ya da uzun parmaklarına arzuyla dokunacak gücü bulmaları.."
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.