Ama hayatımızın, tıpkı bir roman gibi artık son şeklini aldığını hissettiğimiz günlerde, en mutlu ânımızın hangisi olduğunu benim şimdi yaptığım gibi yeniden hissedip seçebiliriz. Yaşadığımız bütün anlar içersinde neden bu ânı seçtiğimiz açıklamak da, kendi hikâyemizin bir romanı gibi yeniden anlatmayı gerektirir elbette. Ama en mutlu ânı işaret ettiğimizde, onun çoktan geçmişte kaldığını, bir daha gelmeyeceğini, bu yüzden biz acı verdiğini biliriz. Bu acıyı dayanabilir kılan tek şey, o altın andan kalma bir eşyayaya sahip olmaktır. Mutlu anlardan geriye kalan eşyalar, o anların hatırlarını, renklerini, dokunma ve görme zevklerini bize o mutluluğu yaşatan kişilerde çok daha sadakatle saklarlar.
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.