Öfkelenmeyen çocuğun, ebeveynine dair umudunu kaybetmiş çocuk olduğunu vurgular. Çocuk kendi iradesinin ebeveynin iradesine dokunamayacağını, ebeveyni değiştiremeyeceğini bilir. Bu yüzden de "kötü davranış" dediğimiz şeyi de göstermez. Çaresizce ve umutsuzca boyun eğmektedir. Maalesef bizim "iyi çocuk" dediğimiz çocuktur bu.
Sayfa 165Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.