Orta Zekâlılar Cenneti için küçük bir kütüphane diyebiliriz.
1991 yılında yayımlanmasına rağmen, sanatın, siyasetin, toplumsal değerlerin, eğitimin, insani değerlerin yozlaşmasıyla birlikte genişleyen ve etki alanı artan ‘orta zekalı’ kitleyi anlatır.
"Orta Zekâlılar Cenneti'ni yazdığım yıldan bu yana, Türkiye'de ve dünyada çok şey değişti ama gözlemlerime göre 'orta zekâlı'ların iktidar alanı daha da genişledi, neredeyse başa çıkılmaz bir ortak paydaya dönüştü. Toplum kaliteyi -deyim yerindeyse- kusmaya başladı, iyiliğin yerini kötülük, temizliğin yerini pislik, hakkın yerini haksızlık, kibarlığın yerini kabalık, ahlakın yerini ahlaksızlık alma yolunda epey ileri gidildi.”
Bu kitap deneme türünde yazılmış, geniş konu yelpazesiyle oldukça doyurucu. Yazar yaptığı toplumsal gözlemlerle uzun uzun eleştirilerde bulunmuştur. Belki bu görüşlere katılmayabilirsiniz. Hatta batı özentisi olarak görebilirsiniz fakat aslında yazar, Türk toplumunu küçümsemek değil aksine köklü bir geçmişe sahip olan Türklerin ve Anadolu’nun kültürel birikim ve potansiyelini doğru kullanamamasına hayıflanıyor.
“İki tip insan yaşıyor bu ülkede: Düzenden yararlanarak köşeyi dönmek isteyenler ve gidişattan acı duyarak toplumu değiştirmeye çalışanlar. Birinciler hiçbir şeyden rahatsız değil, ne televizyon ekranlarındaki barbarlıklar, ne müzik zevkinin yerlerde sürünmesi, ne de ayakların baş, başların ayak yapılması etkiliyor onları. Hayatlarından memnunlar. Çökmekte olan bir Babil kulesinin basamağına tutunmuşlar, vur patlasın çal oynasın günlerini gün ediyorlar.
Toplumun zevkini geliştirme,niteliğini yükseltme,kibarlık,nezaket,onur,merhamet, olgunluk gibi kavramlara uzaklar. Yaşamlarının amacı daha çok yeme,daha zengin giyinme,daha çok seks yapma, daha çok hava olarak özetlenebilir.
Bir de köşelerine çekilmiş insanlar var,acı duyuyorlar. Her haber seyredişte, gazete okuyuşta bu ülkeye ne oldu böyle diye düşünüyor, yarınlardan kaygılanıyor ve içinde büyüdükleri Türkiye’yi tanımakta güçlük çekiyorlar.”
Kitapta sıkça ‘Ayaklar baş, başlar ayak oldu.’ cümlesi kullanılmış, bazı kesimler eleştirilmiş, işlerin nasıl yürüdüğü, cahil cesaretinin yanında okumuşların köşelerine çekilmesine değinilmiş. Üzülerek katıldığım çok fazla konu oldu kitapta.
Einstein’dan Ahmet Yesevi’ye birçok düşünür, ressam,müzisyen,fizikçi, şair ve yazara değinmesiyle ufkumuzu genişleten okunmaya değer bir kitap.
