Ağdalı bir dil, tasavvuf soslu, cuma hutbesinden hallice sohbet ağzı, din gibi tamamen samimiyet gerektiren bir alanda samimiyetten uzak, iddiasızmış gibi görünen tevazu görünümlü gizli kibir abidesi bir eser.
Yazarın şimdiki(2024 itibariyle) bakış açısı çok daha samimi geliyor bana. En azından inanç alanında artık iddiadan uzaklaştığını görüyoruz. Sanırım bu eserden sonra uzunca bir süre inanç içerikli bir kitap okumayacağım..
