Biz bir kere ölmüyor... Bence..."
Seyitin neşeli tavrını düşüncesiyle bozmuştu. "Niye bu kanıya vardın, fıstığım?"
"Umutlar..." Ellerini birbirine sürterek bittiğini belirtti. "Bitiyor, sen ölüyor. Çaresiz kalıyor, sen ölüyor. Mutsuz oluyor, sen ölüyor. Aile ölüyor, sen ölüyor. Sen seviyor, o gidiyor, sen ölüyor."
PDFKitabı okudu
·
57 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Biz ölmeyi çok basit sorunlarla kıyaslayarak küçümsüyoruz. Giden geri gelmiyor. Öldün deyip duruyorsun ama bak hâlâ karşımdasın. Nefes alıyorsun ve konuşuyorsun. Gülüyorsun, ağlıyorsun. Sen yaşıyorsun. Sen hiç õlmedin. Yaşadığın acı tecrübeler yüzünden ezildin, kırıldın, küçümsendin, yok sayıldın.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.