Günümüz dinlerinin çoğu, karşılıklı dayanışma ve fedakarlığı teşvik eder; daha önceki dinler için de muhtemelen aynı durum geçerlidir.
Bu özellikleri taşıyan dinler, birbiriyle ilişkisi olmayan kişilerin bir topluluk halinde birleşmesine yardımcı olarak, yeni oluşan kırılgan toplumları bir arada tutan sosyal tutkal işlevi görmüş olmalı. Bu tür gruplar çevrelerindeki diğer gruplardan daha fazla büyüdüler ve onları kaynaklardan yoksun bıraktılar. Bu gruplar büyürken dinlerini de beraberlerinde götürdüler. Şu anda çoğumuz, bu çok başarılı dinlerden biriyle hafif bile olsa bir bağa sahibiz.