Dünyayı yaşadığı su birikintisinden ibaret sanan larvalardı onlar. Yahut kozasının içine kıvrılmış ipek böcekleri... Büyümek su birikintisinin dışına çıkmaktı yahut kozayı parçalamak... Büyüdüler... Su birikintisinin ya da kozanın dışındaki hayatın renkleri karşısında önce merak, sonra hayret, sonra korkuya kapıldılar... Hiçbiri güvenli bir yerde değildi artık. Uyum sağlamak zorunda olduklarını fark ettiler. Kimi kendi isteğiyle, kimisi zorla, kimisi farkında olmadan değişti. Gölü unutmuş, kuyruğunu yitirmiş, gözleri ya korkudan, ya hayretten, ya da arzudan ötürü patlamış kurbağalara dönüştü kimisi. Kimisi rengarenk kelebeklere... Vakti geçmiş, lodosa kalmış rengarenk kelebeklere...
Sayfa 216Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.