Yazarın çok eserini okudum. Belki de kendisi için en çok üzüldüğüm eseri bu oldu. Bu eserde kendisini arayan ama bulamayan, bulduğunu sanan ama bir yanı eksik kalmış bir insan görüyorsunuz. Eğer islamı araştırıp içerisinde tasavvufu , manayı, anlamı ve Allah’ın sıfatlarını bilmiş ve Allahı Kuran rehberliğinde tanımış olsaydı; ruhu böyle arafta kalmazdı. İsmet Özelin taşları yemek yasak eserini okumadan hayatta olma manasını kavrayamazsın. Filozoflar nedense şairler kadar yolu hızlı bulamıyorlar. Çünkü akıl ile ilerliyorlar. Felsefe size a ile b seçeneklerinden hangisinin doğru olduğu yolunu açar ama sizi a ile b arasında bırakır. Sınırlıdır çünkü. Akıl ile belirli kapılara erişilir ancak kapıyı açan kalptir, duygudur. İmam Gazali’nin keşfettiklerine baktığımda felsefeciler hep arada kalmış tipler olarak dikkatimi çeker. Arada kalmamak için akıl ve kalp ile ilerlemesini bilmeli insan. Kitabı okumak bana bir şey katmadı çünkü ondan daha iyi bu dünyada olma sebebimi anlatan eserler okudum. Kafanız karışır kitabı kapattığınızda ‘eee ne oldu’ şimdi dersiniz kendinize ? Yolunu bulamamışlığa şahit olacaksınız.

Din ÜzerineArthur Schopenhauer · Say Yayınları · 2011664 okunma

·

2 artı 1'leme

·

2.101 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ufuk Demiray