Gündüzün hükmü kalktığı vakit;
Karanlık, dünya malını örter, dil susar,
Ses kalabalığı uyku âleminde son bulur.
Gönül ışığını yakar, açılır mânâ âlemi.
İşte o dem kalp döker sırrını.
Gözünün gördüğü kadarıyla yaşayanlar;
Kalbinin sözünü nasıl işitsin?
Baktığının ötesinde başlar görmek;
Bizim de geceyi sevmemiz bundandır.
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.