Bunca zaman bana anlatmaya çalıştıgını kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olabileceği bir yolu varmış, kendi yolumu çizdiğimde anladım.
Yaşanarak öğrenilirmiş hayat; okuyarak, dinleyerek değil.
Bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım.
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış, aşk peşinde neden yalın ayak koştuğunu anladım.
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden, neden hiç anlamadığını anladım.
Güldürebilmek ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş, Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım.
Bir insanı herhangi biri kırabilir ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş, acıttığında anladım.
Fakat hak edermiş sevilen Onun için dökülen her Gözyaşını, gözyaşlarıyla beraber Sevinçler terk ettiğinde anladım.
Yalan söylememek değil gerçeği gizlememekmiş marifet yüreğini elime koyduğunda anladım.
Sana ihtiyacım var Gel diyebilmekmiş güçlü olmak Sana git dediğimde anladım.
Biri sana git dediğinde kalmak istiyorum diyebilmekmiş sevmek, git dediklerinde gittiğimde anladım.
Sana sevgimi şımarık bir çocukmuş her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan, büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım.
Özlemek değil affetmek diye haykırmakmış pişman olmak gerçekten pişman olduğumda anladım.
gurur kaybeden acizlerin maskesiymiş sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış yüreğimde Sevgi bulduğunda anladım.
Ölürcesine isteyen beklemez sadece Umut edermiş bir gün affedilmeyi.
Ölürcesine istediğimde Anladım.
Sevgi emekmiş.
Emek ise vazgeçmeyecek kadar onu Özgür bırakacak kadar sevmekmiş.
·
164 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.