... ilk asırda (sahabe devrinde) "fıkıh" denilince, ahiret yolunu bilmek, nefsin gizli afetlerini ve amelleri bozan şeyleri tanımak, dünyanın basitliğini anlamak, bütün kuvvetiyle ahiret nimetlerine yönelmek ve kalbi Allah korkusunun sarması olarak anlaşılırdı.