N. G. Kabal
Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik | Lordlar ve Varisler
Alfinler, Tanrıçalar, Periler, Lordlar ve Varisler... Bu kitabı ilk okuduğumda -yaklaşık iki yıl önce- direkt beni içine çektiğini hatırlıyorum. Sanki benim için yazılmış gibi, gökyüzüne fazla dikkatli baktığım zamanlarda elime geçmişti. Onları bu süreçte ne kadar da benimsemişim.
Benim favorim her zaman çoğu kişinin aksine Deli Su Lordu Arın olmuştur. Sanki aynı kitap gibi onda da beni kendine çeken bir şeyler varmış gibi. Sayfa 266, Arın'ın kitaba dahil olduğu ilk kısım, orası o kadar büyüleyici ki bu seneler içinde kaç kez başa dönüp dönüp okumuşumdur, inanın ben bile bilmiyorum.
“Merhaba Nova. Seninle karşılaşmayı uzun zamandır bekliyordum.”
“Sen de kimsin?”
“Yıkılmış krallığın direnen ruhu. Su krallığının ihanete uğrayan lordu.”
Arın.
“Bu gerçek mi?”
“Hayaller ve gerçekler. Bilinenler ve gizlenenler. Bir şekilde buradayız. Artık sana zarar vermelerine asla izin vermem.”
“Geciktiğim için üzgünüm,” dedi Arın. “Artık tek başına boğulmayacaksın.”
Ve asıl konumuz, Nova'nın bütün bunları yaşamasına sebep olan, Diyar'ı yaralı kılan, herkesi bambaşka kalıplar içine sokan o olaya; Büyük Yıkım.
“Savaşın neden çıktığını sana hiç kimse anlatmadı değil mi Nova?”
“Tarihteki tüm savaşların kadınlar yüzünden başladığını sadece o savaşın içindeki erkekler bilir.”
Aslında savaşın bir vâris yüzünden çıktığını tahmin edebiliyordum ama bu vârisin Nova olmasını ummuştum ilk başlarda. Sonuçta Kral Arın ve bütün diyardan çok daha güçlü. Yani Elemental ona bir vâris bahşederek onu daha güçlü kılıyor ve fazla güç dikkat çeker. Böylelikle bir savaş başlamasını ummuştum ama kim bilirdi Toprak Lordu'nun vaftiz ettiği güçlü Şaman Ariana'nın ateş vârisi çıkıp üstüne bir de yüz yıl önce bir savaşın başlamasına, bir kıyametin kopmasına öncelik edeceğini. Tabii ki de onu suçlamıyorum belki de o zaman yapılması en doğru seçenek, Evran'a bir güç bahşetmektense dönemin kralına sığınmaktır ama bu onu masum kılmıyor. Kimseyi masum kılmıyor.
“Bu diyarda bir şeyler olmuş ve her şey dağılmıştı. Herkes canını kurtarmayı deniyordu. Deniyordu ama başaramıyordu.
Biri Arın'ı korkulan kişi yapmıştı.
Biri Daren'i nefret edilen yapmıştı.
Biri Sina'yı yalnız bırakmıştı.
Biri beni istenmeyen yapmıştı.
Ve bunlardan kurtulmak için birbirimizi öldürecek noktaya gelmemiz gerekiyordu. Biri bunu yapmıştı.”
Nova'nın hem gökyüzü hem su vârisi çıkması onu daha güçlü kılıyor kitabın sonunda herkesten, Arın'dan bile güçlü olacağını tahmin ediyorum.
“Büyük taşkından önce hep su haber verir,” dedi. “Büyük dalgalardan önce hep küçükler gelir.”
Ayrıca ben herkesin Nova'dan fazla beklentisi olduğunu düşünüyorum. Hem savaşın içine doğmuş, yüz yıl sonra hiç bilmediği bir yerde istenmeyen olmuş ve şu ilk seçenek konusu kimsenin değil, Arın'ın ilk seçeneği olma konusu. Ona da hak veriyorum aynı Sina gibi krallığını, halkını düşünüyor ama birazda vârislere özen gösterseniz olmaz mı?
Onlar sizin etekleriniz altında yaşamaktan çok daha fazlasını hak ediyor. Eril dönemin de sonu gelecek, hissediyorum.
“Senden daha azını beklemezdim deli su vârisim. Sen onlardan üstünsün. Daha azı gibi davranamazsın.”
Sorun da asıl bu Arın. Sen hep Nova'dan daha fazlasını bekliyorsun. Yordu gerçekten.
“Benim için bir savaş başlatır mıydın?”
“Ve her saniyesine değerdi.”
Tayga, vârisimin nagueli, orman ruhu, kadim yaratık. Seninle yollarımız tekrardan kesişecek, biliyorum o zamana kendine iyi bak.
Hgoi her zaman sevdiğim bir seri olmuştu. Üçüncüsünün yakın bir zamanda çıkması onu tekrar okumama ön ayak oldu diyebiliriz. Hgoi3 bize iyi gelecek o zamana kadar,
Yıldızlar sizin için parlasın!!
Görüşmek üzere.
