Oysa bir kelebeğin kanatları ne güzeldir, bir yerde okumuştum kelebekler kanatlarını göremezler diyordu, sararan yapraklar tüm kuruyan damarlarını gözler önüne sererken hüzün verebilir ama onlar da ne güzeldir, sonra kar eriyip gitmeden önce beyaza bürüyebilir her yeri tüm ihtişamıyla, ya insanlar... kimi dünyanı tıpkı o kelebeğin kanadına, o sarı yaprağın sorgulamalarına, o karın huzuruna çevirirken, kimi içinin sokaklarını bir kelimesiyle yangın yerine çevirebilir.