Tehlikeli oyunlar.. Oğuz Atay'ı anlamakta zorlanıyorum. Okudum mu; evet.. o kadar durdum ki okurken, bazı yerlerde aynı sayfada yarım bırakıp tekrar tekrar okuduğum yerleri vardı. Kitapları çizmeyi sevmem. Emanet ediyorum, çünkü onları değiş tokuş. Üzgünüm ama kitabı vereceklerim için:) çok çizdim. Güldüm baya.Bu kadar güleceğimi düşünmemiştim. Depresif haller bekliyordum. Varoluşsal sancılar yoğun bir şekilde o çok yoktu Allahtan. Olsaydı daha da uzardı süre benim için. Hikmet-Bilge, Hikmet-Sevgi, Hikmet-Sevgi-Bilge ikilemeleri ve üçlemesi.. Aklımda kalanlar.. Hüsamettin Tonbay (yani albayım!) Çok doğru bir zamanda okundu benim için, bu önemli. En sevdiğim karakter Sevgi oldu. Onun hikayesi beni çok etkiledi. En çok onu okurken durdum, sindirdim ve devam ettim. Müthiş bir şeydi. O karakterle bir bağ kurdum belki de bilmiyorum. Hikmet Benol'u değil de onun hikayesini yazsaydı daha çabuk biterdi:) Bilge ile olan evliliğinde mutlu değil, ama onun için bulaşık bile yıkıyor. Sonra neden diyor, neden Allah'm buralarda çok güldüm. Klasik erkekler iste dedim. Ettiği tek iş bulaşık geriye kalanları kim ediyor sanki.. dedim içimden. Burdan sonrası Sevgi..(benim için tabiki ona odaklandım:d) Sevgi ile Bilge karakterleri o kadar farklı ki. Bilge çok konuşuyordu diyor olmadı onunla, Sevgi de hep üşüyordu zaten diyor.. Ben okurken bu üçlemeye göre okudum. Oguz Atay'ı anlamıyorum. En azından buraları kaçırmayayım dedim. Keyifli bir kitaptı. Daha böyle duygularına yönelik yazmış bu eserini. Tabiki bir arayış var.. entelektüel çevreye eleştirileri yerinde.. Doğu-Batı beğendirme ve olmalıyız" kaygılarına yerinde yorumları var. Batıyı anlayamayız ve olamayız gibi.. Doğulu olmayı da beceremeyiz. Her insan kendini yenilemeli diyor ama bence bunu becerememiş.. yaşamayı sevmemiş. Bu noktada tavsiyeleri benim için çelişkili. Okuyun mutlaka...