Arka kapakta, “tek çocuğunu Ege Denizi’nin sularında kaybeden Bayan Caldwell yaşamın yüzlerce deliğinden bakarak oğluna seslendiği bir defter tutmaya başlar.” yazıyor. Yaşamın yüzlerce deliği.. Yaşamın onlarca deliğinden baktığı ilk 50 sayfayı aradığımı asla bulamayacakmışım gibi bir hisle okuyorum. Bayan Caldwell’in bölük pörçük, dağınık mı dağınık düşüncelerini yazdığı günlüğe bakıp homurdanıyorum. Yazdıklarının çoğu havada asılı kalmış, varacağı yeri bulamamış gibi geliyor bana. Bayan Caldwell’in tuhaf zihnine bir türlü giremiyorum. Hayal kırıklığı bulaşıyor elime biraz, yine de çeviriyorum sayfaları. Sonra anlıyorum Bayan Caldwell’i, çok sonra. Düşünmeye, konuşmaya, anlatmaya cesaret edemediği o müthiş acıyı, günlük yaşamın sıradan, önemsiz, bazen gereksiz ayrıntılarının içine saklayarak katlanılır hale getirmeye çalıştığını..Ege Denizi’nin sularındaki oğlunu su demeden ama nefes de alamadan anlatmaya çalıştığını..Ege Denizi’nin etrafında dolaşıp durduğu halde ayaklarını suya sokamamasını..Yaşamın yüzlerce deliğinden bakıp, oğlunu alan deliğe asla yaklaşmamasını..Ve rahatı yerinde diye çaydanlığa bile öfke duyacak kadar öfkeli, bu kadar tuhaf, dağılmış, sıkışmış olmasını.. Bir yerde Zeus’un oğlu Tantalos‘tan bahsediyor Bayan Caldwell. Hani şu çenesine kadar suyla dolu bir yerde durmak ve bir yudum almamakla cezalandırılan. Tantalos ve yas, birbirine nasıl da benziyor. Boğazına kadar evladının anılarına gömülü ama ondan bir yudum bile alamamak.. Oğul ölü, anne yaşıyor. Dünyanın en korkunç, kabullenmesi en zor, alışması en kahır verici gerçeği..Oğul ölü, anne yaşıyor. Anne,-yaşamaya devam etseydi eğer- bir kahvaltı masasında, bir akşam oturmasında bu havadan sudan şeylerden bahsedecekti belki diyorum, “kişniş yaprağı gibi narin” oğluna. Belki de ölen oğula rağmen yaşamaya devam etmenin sırrı o küçük, önemsiz, sıradan ayrıntıların içinde kaybolup gitmekte. Belki de gitgide azalmanın ağırlığına dayanmak için, ölümden daha az acı, ölümden daha küçük şeylere bakıp durmak gerekiyordur.

Bayan Caldwell Oğluyla KonuşuyorCamilo Jose Cela · Olvido Kitap · 202271 okunma

··

310 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.