Bir yanık kokusu genzimde
Bir ruh sancılar içinde
Evrilmeye çalışan zihin mucizelere gebe
Mümtaz bir yalnızlığın mahcup mizaçları serzenişte
Benzer acıların muadili deva olmuyor hislere
Ağır bir tokat gibi sivriliyor cümlelerde
Sarhoş birkaç aşk cümlesi soluk arıyor masum bedende
Tövbeler ziyanda zihin tarumar
Yürek beklemekten yorgun
Yol aldırası sevdalar suskun
Bir deli fırtına öfkesi savurur bedenleri
Sararmaya yüz tutmuş kalıp düşünceleri
İçimdeki esintiler es vermez azat etmez
Kilit tutmaz kapılar dilsiz
Fırtınalara dayanmış da bahara hasret kalmışım sanki
İyiyim dediğim haller 40 gün gitmez
Seslendiğim yarınlar ses vermez
Biterken bir yaşam siler acımasızca senli izleri
Kapanır aslında mevzular kendinden sanar marifeti..
12/1/2024
Pınar PEKĞÖZ