1912-1913 yılları arasında cereyan eden Balkan Savaşları tarihimizin en acı sayfalarındandır. Orada imparatorluk hazin ve hatta utanç verici bir ricat yaşamış ve esasında bir vatan yitirilmiştir. Atatürk o sırada Trablusgarb Cephesi'ndedir ve memleketini kaybetmiştir. Derne'den lstanbul'a gelince gözleri yaşla dolu olduğu halde Selanikli bazı asker arkadaşlarına, "Selanik'i, o güzel yurdumuzu düşmana nasıl teslim ettiniz de buraya geldiniz?" diye sitem etmiştir. Hatta Atatürk'ün kitapları arasındaki notlarında, Balkanlar ve bazı yerler için, "tekrar bize dönecektir" mealinde yazılar vardır.
Öte yandan Kuzey Yunanistan, Batı Trakya, Güney Bulgaristan ve Makedonya Türklüğün hazmedemeyeceği kayıplardı ve imparatorluk toprakları değil Rumeli'deki ana vatan şeklinde görülüyorlardı. Buna mukabil hiçbir şekilde bir hatıra yaratamadılar. Dolayısıyla yeni nesil maalesef Balkanlar'ı tanımıyor ve oradan göç edenlerin torunları bile bilmiyor. Bu durumu, "geçmişe mazi" diye tanımlamanın ötesinde, tarih örgüsüne ve şuuruna karşı mutlak bir kayıtsızlık ve bilgisizlik olarak nitelemek gerekir.
Sayfa 62 - Kronik Kitap
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.