☆yolcunun uzun uzun susması☆
(kimin yapraklarını örtünüyoruz
yüzümüzde asılı hüzün hangi tasvirden bozma
kimi bir sapkın kişi
kimi kitapsız bir peygamber
değil mi sıfatımız
oysa ki vaki değildir
birini yoldan çıkardığımız
birini yola soktuğumuz
çünkü biz yüzümüze derin bir anlam takıp
mürekkebi ihtiyatla çekerek kaleme
sanki bir incir ağacının dibinde
son akşam yemeğimizi yiyoruz)
Sayfa 47 - Birinci Basım: Nisan 2017 - Hece Yayınları
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.