Madem hayat çirkin, ölümü güzelleyebilir miyim? İnsanlar yasamak güzel derler, ölüm hayatin zıddı degil devamıysa
ölüm yasamaktan daha güzel. Ben ne yasiyor ne ölüyorum. Yaşadıkça ölüyorum, yaşlandıkça degil. Sadece ben degil hepimiz. Sessiz.Sonsuz. Kör.Karanlık. Bir kuyunun basinda. Hepimiz. Yokluktan bir mağara yapıp kendimize kendimizden. Binlerce baş. Toplayıp binlerce taşı. Atiyoruz durmadan. Konuşmadan, anlaşmadan, anlamadan,
anmadan, eksile eksile iniyoruz. Ölüyoruz. Ne var derinde? Derinin altında ne var, derimi kaldirsalar altindan kaç kere ben çıkar? Duvarı nem, insani gam yikar öyle mi?
Sayfa 42 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.