Kitabı bitirmek için gerçekten çok direndim. Hem kitabın adı hem yazarı bende çok merak uyandırmıştı. Ama “baba ve oğul” temalı çok daha güzel eserler var bunu okumasam da olurmuş. Birincisi, kitap hiçbir şekilde beni sarmadı, içine çekmedi. Çok ağır ilerledi ilk 70 sayfa boyunca en ufak bir tıkırtı olmadı konuyla ilgili. (Kitap zaten 195 sayfa?)
İkinci olarak da hiçbir karakterle bağ kuramadım. Çok dışında kaldım hikayenin bir tek Mahmut Usta’ya biraz kanım ısındı.
Hiçbir kitabı yarıda bırakmayı sevmediğim için azap çeke çeke okuyup bitirdim, elimde sürünmekten bir hal oldu kitap da. Keşke Orhan Pamuk okumaya bu kitapla başlamasaydım.
