Dikkat! spoiler içerebilir! Kitabı ilk okumaya başladığımda yani ilk üç dört sayfalık bölümde o kadar yoğun betimlemeler vardı ki hiç bitmeyecek diye korktum. Sonra o ağır anlatım bir anda sadeleşti ve kitap akıcılaşmaya başladı. Öyle de devam etti fakat yazarın “manik depresif psikoz” diye bir hastalığının olduğunu ve kitabı farklı psikolojilerdeyken yazdığını kitabının ikinci cildini yaktığını hatta kendini aç bırakarak hayatına son verdiğini ikinci cilde başlarken öğrendim. Bu yüzden ikinci ciltte hikaye kopuk kopuk ilerliyordu ve sonu belirsizdi. Bu sebeple biraz yarım kalmış hissettirse de içerik olarak okumaya değer bir kitaptı. Son olarak kitap toplumsal sorunları irdeleyen bir yolculuğu anlatıyor diyebilirim. Birinci cildin sonunda dikkatimi çeken şu alıntıyı da sizlerle paylaşmak isterim. “ …bir başına kaldığı ve kendi içinin derinlerine daldığı anlarda ‘Bende de biraz Çiçikovluk yok mu? ‘ şeklindeki o kolay katlanılmaz soruyu kendine sormayan tek kişi çıkar mı acaba aranızdan?” -> Çiçikov: Ana karakterimiz. Keyifli okumalar dilerim.

Ölü CanlarNikolay Gogol · İş Bankası Kültür Yayınları · 202223,6bin okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Raftaki Toz