.. ibrahim'e gelince, onu anlayabilecek hiç kimse yoktu. ve bir düşünün onun neye ulaştığını! o, aşkına sadık kaldı. fakat, tanrı'yı sevenin gözyaşına ihtiyacı yoktur, aşkında acısını unutur; evet, öylesine unutur ki sonrasında tanrı'nın kendisi hatırlatmazsa, acının en küçük bir izi bile kalmaz. çünkü tanrı dehşeti görür ve bilir, gözyaşlarının hesabını tutar ve hiçbir şeyi unutmaz.
o halde, ya paradoks vardır, ki kişi birey olarak mutlaka mutlak ilişki halindedir/ ya da ibrahim yitiktir.
Sayfa 128Kitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.