Ben bu hikayeye hazır değilmişim. Gerçekten ağla ağla bir hal oldum. Eloise başından beri hikayesini merakla beklediğim bir karakterdi. Ve aynı zamanda sevdiğim Bridgerton. Kitabın daha uzun olmasını en azından Eloise’in dünyasına daha fazla girmeyi gerçekten isterdim. Derin bir karakteri bu kadar yüzeysel nasıl anlatılır onu gösteriyor kitap. O asi ruhu daha çok görmek isterdim kitapta. Phillip kötü bir babasın. Gerçekten. Sonunda düzelmiş olman bile bu düşünceyi değiştirmiyor. Çocuğunuza ilgi gösterip, onu sevmek çok mu zor? Ya da bunu göstermek? Tamam mutsuz bir evlilik anladık ama çocuklarınla bir bağın neden yok? Çok yaramazlar yok şöyleler falan. Seni sadece yaramazlık yaparken görüyorsa bu çocuklar ne yapsın. Sinir hastası bir de. Çıldırıcağım. 1800lerde geçiyor diye bazı şeylere ‘tamam bu o dönem için normal’ diyorum ama yok yani yine de sinirlerim bozuluyor. Phillip ve Eloise yakışıyor mu onu bile tam anlayamadım aslında. Kafamda oturmadı bazı şeyler. Ne güzel anlaşacaklar mı diye anlatılırken bir de abile geldi iş evliliğe döndü, evlendiler kitap bitti. Kısa tutalım hikayeyi, üstün körü anlatalım demiş gibi. Çok hevesle beklediğim için sanırım bulduğumu beğenemedim, bulduğumla yetinemedim. Eloise olduğu için 9 yıldız verdim yoksa hikaye eksik. En azından benim kafamda canlandırdığım Eloise için eksik, yetersiz bir hikaye.

Sonsuz SevgilerimleJulia Quinn · Epsilon Yayınevi · 2019985 okunma

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hasret Günesen