Şiirsiz bir toplum, dili olmayan bir toplum olurdu: herkes aynı şeyi söyler ya da kimse konuşmazdı, bütün bireylerin bir, veya içlerinden her birinin kendi kendisine yeten bir bütün olduğu, insanlık-ötesi bir toplum... Toplumsuz bir nazım, yazarsız, okuyucusuz ve nihayet, sözsüz bir şiir olurdu; şiirlerin şiiri değil, ama yaratılışların yaratılışı, başlangıçların başlangıcı (ve sonu), dünyaların dünyası, Tann'nın Tanrısı: söylenen şey değil, ama her türlü yapmadan ve söylemeden önce gelen şeyin kendisi.
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.