Sonra derler ki bir gurbet daha var, adı duygusal yalnızlık. Kendi duygularımdan çok uzaklara gittiğimde olur. Seviniyor muyum, üzülüyor muyum, âşık mıyım, bir derdim mi var, hiç bilmiyorum. İnsan kendinin gurbetine çıktığında, işte orası en koyu yalnızlıktır. Kalbimi okumayı unutursam eğer, bir el bana değsin ve harfleri yüzüme tutsun isterim. Hecelemeyi yeni söken bir çocukmuşum gibi, otursun biri yanımda ve bana okumayı öğretsin.
Bak bu kalp atışı aşkın alametidir. Bak bu özlem, yurt ağrısı olarak okunur. Yurdundan ayrı düşen ağrır. Böyle tek tek öğretsin bana kelimeleri. Yüzleri okumayı öğretsin, kâinata bakmayı.
·
163 görüntüleme
Okumam gereken kitaplar varken böyle farklı kitap alıntılarına dalıp gitmem peki.
Zaman yetecek mi acaba hepsine elbet yetmeyecek. Burası dünya burda her şey yarım kalacak. 🫠🥲 tamam tamam gittim iyi geceler ...✨️
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.