Olurken neredeyse tüm satırları çizmek istedim. Bu kitabın çok özgün olmasından mı kaynaklı? Elbette Hayır. Kitabın gerçekleri yüzüme yüzüme vurması.. Ne hoş değil mi?! Kitapların bizim söylemek istediklerimizi söylemesi. Mesela bir yerde sevdiklerinizle oturup, hoş bir vakit geçirdiğiniz esnada kahkahların kulaklarınızda uğultuya dönüşüp "ee birazdan ne yapacağım?, yarın nasıl mutlu olacağım?" Dediğiniz olur mu? Schopenhauer mutluluğun büyük bir yanılsama olduğundan bahseder ve bunu ancak "yaşama hastalığı"na tutulanlar farkeder. Hani vardır bazı tanıdıklarımız ya uzaktan izleriz onları ya da evimizde yaşarlar bize sürekli yaşamın anlamından bahsederler ve sonunda pes edip antidepresanlarını alıp bizimle komşularımızı konuşmaya başlarlar.. Çünkü her şeye sahip olanların acı çekmesine tahammül edemeyiz oysa "acı çekmek için illa haketmek mi gerek" Kimin acısı gerçektir? Bizi mutluluk arayışına iten nedir? Sahi en son ne zaman mutlu olduk? Bu mutluluk neydi? Bu mutluluğu o an mı hissettik yoksa geçmişe dönüp baktığımızda mı o an farkettik? Başka ne olabilir ki? Geçmiş geçti, gelecek henüz gelmedi elimizde sadece şimdi var. Şimdi ise geçecek.. Peki ya arzular onlar mı bizi yaşama asılı tutan. "Arzu, arzu edilenin yokluğudur" yani hayallerimizde kurdularımız, istediklerimiz zaten bu dünya bir "isteme" değil mi? Hayallerinize size güvendiren nedir? Peki olmazsa olmamız aşk. Varoluşun gerçekliği değil mi? Doğanın zalimcece kurnazca kurduğu bir oyun aşk. Aşk ile varolduk ve aşk ile yok olacağız. Nedir ki bu ölüm korkusu.. NOT:AŞK KONUSU için SCHOPENHAUER'un düşüncelerine (AŞKIN METAFİZİĞİ OLABİLİR) bakmanızı, İSTEME VE TASARIM OLARAK DÜNYA eserini incelemenizi öneririm. Kendisinin aşk konusundaki fikirleri klasikleşmiş romantiklerden farklıdır daha çok doğa ve biyoloji olarak bakar.

Schopenhauer ile Oluruna BırakCéline Belloq · İlksatır Yayınevi · 20232 okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.