“Kendimi şapkayla çok iyi hissederim. Sanki başka birisiymişim, kendimden daha üstün, her şeyin onun için arka planda cereyan ettiği birisiymişim gibi. Yok, öyle övündüğümden değil. Tersine. Yaşamaktan korkuyordum. Hani bir kabuktan yeni çıkmışım da her yerim acıyacakmış gibi gelirdi. Evet, uzun süre korktum yaşamaktan. İnanmazsınız, şapka bana çok yardımcı olmuştu. İnsanların gözlerinin içine bakmaya, hiçbirine güvenmemeye başlamıştım. Şapkam varken hafızam nasılsa daha az acı veriyordu.”
Sayfa 289Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.