Sözün de bir yüreği olsun, çarpıntısı duyulsun istiyorum.
Aramızdaki gel-gitler gözümü korkutuyor.
Neden kelimelerimizi süngüleyip birbirimizi yaraladığımızı anlamıyorum.
Neden kurgulanmış düşüncelerimizin zehirli sarmaşıklara dönüştüğünü bilemiyorum.
Aklımın kolları bu yıkıcı ortaoyununu kavramıyor.
Sözlerin hırslarla kolkola dolaşması canımı sıkıyor.
Ne kadar zamandır böyleyiz hatırlamıyorum.
Bildiğin eskiden böyle insanlar olmadığımız…
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.