Behrengi'nin çocuk kitabı olarak görünen kitaplarında anlattığı şeyler o kadar değerli ki. Zaten Küçük Kara Balık'ını da yetişkinken okumuştum. Bir Şeftali Bin Şeftali de karşıma çıkınca okudum ve çok beğendim. Tabii bu kadar hüzün dolu olduğunu tahmin etmemiştim, içim burkuldu. Biz de küçükken kardeşlerimle yediğimiz her şeftali çekirdeğini bahçemize atardık belki ağaç olur diye. Bir gün attığımız çekirdeklerden biri gerçekten de ağaç olarak büyüdü. Sonra aramızda güzel bir bağ oluştu ve bize uzun yıllar binlerce şeftali verdi ağacımız:) Ama artık her şeftali yediğimde bu hikayedeki çocuklar ve ağaç gelecek aklıma...
