DÖRT HALİFENİN YAPTKLARINDAN ÇARPICI ÖRNEKLER (OSMAN).
Müslümanlar her tarafı talan edince; paraya para demezler. Aşırı zengin olurlar. Öyle ki, Osman zamanında bazen cariyeler, ağırlıkları kadar satın alınırdı. Diyelim bir cariye 60 kg olsaydı alıcı buna atmış kilo para verirdi. Bir at 100 bin dirhem (gümüş para) ile satın alınırdı.
Basit bir örnek verelim. Muhammed ve Osman Mekkeliydi. Bunlar Medine’ye göçmüşlerdi yani muhacirdi. Osman Tebük seferinde Muhammed ordusuna bin deve bağışlar. Peki muhacir olan Osman bu serveti nerden sağlamıştı! Hepsi talan ve baskınlardan sağlamıştı.
Osman halifeliği döneminde, bir ara kadının biri bir yere gelir. Adamın biri hür bildiği bu kadınla evlenir çoluk çocuk sahibi olurlar. Meğerki kadın birinin cariyesiymiş. Günün birinde adam gelir cariyesini ister. Osman o kadını, ikinci kocadan olan çocuklarıyla birlikte önceki sahibine teslim eder.
Mekke fethinden sonra Havazin bölgesine yönelen Müslümanlar burayı alırlar. Muhammed bunların kadınlarını cariye olarak Müslümanlara dağıtır. Bunlardan Zeynep binti Hunas’ı Osman’a verir, Osman, kadın istemediği halde cinsel ilişkide bulunur. O sırada bu kadın amcasının oğluyla evlidir. Muhammed’in dağıttığı cariyeler arasında hem Muhammed’in sütkardeşi Şeyma vardı (Halime’nin kızı) hem de kalanların çoğu Müslümanların akrabasıydı. Bunun için isteyen cariyelerini alır isteyen serbest bırakır diye karar alır. Bunun üzerine Osman da bu kadını bırakır. Günün birinde Medine’de bu kadını bir erkekle birlikte görür ve daha önce onunla olduğu için bu kadına bir şeyler verir. Bu arada sorar, yanındaki erkek kim? Kadın, amcaoğlu ve eşimdir der. Osman, ‘’yazıklar sana! Bu mu senin eşin? Sen beni kabul etmedin bunu mu kabul ettin’’ der. Kadın, ‘’evet eşimdir ve amcaoğludur’’ der. (Adeta senden iyidir dercesine). Muhammed bu baskında ele geçirilen kadınları dağıtırken Ömer’e, Abdurrahman b. Avf’a, Safvan b. Ümeyye’ye, Ali’ye, Cübeyir b. Mut’im’e, Talha b. Ubeydullah’a, Sad b. Ebi Vakkas’a, Ebu Ubeyde b. Cerrah’a ve Zübeyir b. Avam’a o cariyelerden verir. Tüm bu şahıslar Muhammed’in kurmayları, çoğu cennet müjdesini alanlar.
Abdullah b. Amir, halife Osman’a bir cariye hediye eder. Meğerki kadın Basra tarafında birine aitmiş yani sahibi varmış. Osman bunu öğrenince kabul etmiyor: Kocası ondan ayrılmazsa olmaz diyor. Hediye eden kişi gidip sahibini ikna ediyor (tabii ki tehditle yola getiriyor). Adam kadından ayrılınca bu sefer Osman kabul ediyor. Aynı olay Abdurrahman b. Avf’ın da başına gelmiş. Kendisi bir cariye satın alır. Halbuki kadının sahibi varmış. Bunu öğrenince kadından vazgeçer.
Kaynak: Taberi-Riyadü-n-Nadre C:2/112, Osman bölümü, Fasıl 9
İbni Hazm-Muhalla-C:8/137
Vakdi-Megazi-S:944
İbni Esir-Üsd-Zeynep binti Hunas başlığı altında C:7/130 No: 6927
İmam Malik-Muvatta-alış, veriş kısmı bab 6
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.