Çok şey beklemedim bu hayattan. Biraz sevmeyi biraz sevilmeyi diledim. Hayatı bu denli basit yaşayabileceğimi düşündüm. Gel gör ki ne kendim biraz sevebildim ne de biraz sevilebildim sevdiklerim tarafından. Ağlamak kolay geldi çoğu zaman. Kolayca ağlamayı seçtim. Ağladım, ağladım bir yere varabileceğimi düşündüm. Ta ki göz pınarlarım kuruduğunda duraksadım. Geldiğim noktaya ancak o zaman bakabildim. O noktada yaşadığım hayal kırıklığına tekrar ağlamak istedim. Yapamadım. Hep isyan ettim. Sonu olmayan isyanlar hep benimle yaşamaya devam etti. Her gün yeni bi tanesi filizlendi içimde. Yürümeye devam etmeye çalışırken zorlandım. Sırtımda kocaman bir dağ olduğunu hiç fark etmemiştim. İlerleyemiyordum artık. Gücüm kalmamış, ruhen zayıflamış, fiziken tükenmiştim.
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.