Başlayacağım ilk kitabı olması dışında olaydan ötürü unutmayacağım
"Hangi kitaba başlasam?" diye birkaçına bakınırken alıntıyı beğenip farklı kitabı çıkarmışım. (: Bugün ise ablama göstermek için kitabı açtım baktım alıntı yok. (: "Nasıl ya, ilk sayfalarındaydı daha dün okudum." dedim. Bir de o kadar eminim ki doğru kitap olduğuna "Acaba başı yerine ortasında mı denk gelmiştim?" diyerek birkaç kez baktım ama yoktu. Kafam neredeydi, bilmiyorum.
Kitaplık önüne gelince göz gezdirirken şu an ki kitap tanıdık geldi -acaba neden?(!)- ve onda çıktı. Şimdi başlayacakken ablam geldi ve "Okumadığım kitaplarımı okuma demedim mi?" dedi hafif gıcık ama uğraşır tonda. Ben de "Kitabın alıntısı okumuşum, diğerine hiç başlamamışken bunu okumasam kitaba ayıp olurdu. Ne yani şimdi kitaba ayıp mı olsun, yüreğim kaldıramaz bunuu." diye ona uydum ama yarı ciddiydim. Çünkü izin vermezse -isteksizliğini gerçekten hissedersem- kitabı ne yapıp edip başka bir yerden bulurdum ve okurdum. Sonra lafı geldi mi hatırlatırdım, lafı gelmese kendim getirir hatırlatırdım yani, tabi unutmasına izin verirsem, ki kendimi bildiğim kadarıyla izin vermem. :p
§§§ "Mutlu Ölüm" ismiyle de uyuyordu yani. Ve anlaşılan baya uydurmuşum da direkt aklımda öyle kodlanmıştı.
Önceden yanlış kitabı eklediğim için kusura bakmayın...
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.