... Kapanış.
Güle güle evladım, kuzum kendine iyi bak. Seni ve çocuklarını, önce Allah'a sonra da Emre'ye emanet ediyorum. Elveda benim kara gözlü kızım.
Sara çıkınca kararacağını sandığım oda, ışık içinde kaldı birden. Karda ay ışığı yansımalarını andıran, beyaz, temiz, sakin bir ışık... Pencerenin orada neler oluyor?
Kuş! Kanatlarında gümüş parıltılarıyla o beyaz kuş. Ama tünemiyor pencerenin pervazına bu kez. İki yana sereserpe açıyor kanatlarını, tüm pencereyi kaplıyor. Göz göze geliyoruz. Kanatları küçük çırpınışlarla sarsılarak, bekliyor beni. Artık hazırım.
Merhaba Ölüm. Hoş geldin!
Sayfa 348Kitabı okudu
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.